Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Η άσκηση κάνει καλό στο μυαλό

Η άσκηση κάνει καλό στο μυαλό.

Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι Έλληνες που υποστήριζαν ότι "νους υγιής εν σώματι υγιεί". Οι μαθητές και φοιτητές που ασκούνται σωματικά σε τακτική βάση, δεν βελτιώνουν μόνο την φυσική υγεία τους, αλλά και τη νοητική, καθώς τείνουν να παίρνουν καλύτερους βαθμούς στις εξετάσεις σε σχέση με τους αγύμναστους συνομηλίκους τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. 
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (Λος Άντζελες) υπό τον δρα Γουίλιαμ ΜακΚάρθι και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό παιδιατρικής "The Journal of Pediatrics".
Οι ερευνητές κάλεσαν γονείς και καθηγητές να λάβουν υπόψη τους τη θετική επίδραση της φυσικής άσκησης στις σχολικές επιδόσεις των μαθητών. Όπως είπαν, "για άριστη λειτουργία του εγκεφάλου, είναι καλό ο μαθητής να κάνει αεροβική άσκηση και να έχει υγιή σωματότυπο".
Οι Αμερικανοί επιστήμονες σύγκριναν στοιχεία για τη σωματική κατάσταση και το βάρος χιλιάδων μαθητών σε σχέση με τις επιδόσεις τους σε διαγωνίσματα μαθηματικών και γλώσσας. Διαπίστωσαν ότι όσοι μαθητές είχαν ανώτερη φυσική κατάσταση και κανονικό βάρος, πέτυχαν βαθμούς πάνω από το μέσο όρο. Τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά σημείωσαν σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις στα τεστ. Οι ερευνητές φρόντισαν να απομονώσουν άλλους παράγοντες, όπως το εισόδημα των γονιών, το φύλο, την εθνικότητα κ.α.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν και οι μελλοντικές μελέτες (που, όπως είπαν, είναι ανάγκη να γίνουν) επιβεβαιώσουν τη συσχέτιση ανάμεσα στη φυσική και τη νοητική υγεία, τότε το σχολείο και γενικότερα το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να επενδύσει σοβαρά στην αναβάθμιση της σωματικής εκπαίδευσης των μαθητών, ώστε, πέρα από την υγεία, να βελτιωθούν οι επιδόσεις τους.
Πηγή: www.athina984.gr

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Η αισιοδοξία μαθαίνεται

Η αισιοδοξία μαθαίνεται

Aλήθεια, πώς είναι το ποτήρι στη δική σας ζωή; Mισοάδειο ή μισογεμάτο; H απάντηση σ’ αυτό το δημοφιλές ερώτημα είναι ισχυρή ένδειξη του κατά πόσο έχετε κατακτήσει τη χαρά της ζωής. Kι αν όχι, θέλετε, επιτέλους, να μάθετε να απολαμβάνετε;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι πάντα εύκολο να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο. Eιδικά σήμερα, με τόσες αντιξοότητες γύρω μας (πόλεμοι, οικονομική στενότητα, εργασιακό στρες, κυκλοφοριακό πρόβλημα, δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις και πολλά άλλα). Oμως, λίγοι αμφιβάλλουν ότι η αισιοδοξία βοηθάει να περνάμε καλύτερα τη ζωή μας. Oι ειδικοί, γιατροί και ψυχολόγοι, τονίζουν ότι οι αισιόδοξοι συνήθως τα πηγαίνουν καλύτερα στη ζωή τους, είναι ευτυχισμένοι, υγιείς και επιτυχημένοι. Συμφωνούν επίσης ότι όσοι αποδέχονται τις αλλαγές με μία θετική, αισιόδοξη στάση, αντιμετωπίζουν την ίδια τη ζωή ως μία πηγή συνεχούς ανάπτυξης, ανανέωσης και εκπλήρωσης.

Οι μαχητές της ζωής
Tι είναι όμως αισιοδοξία; H αισιοδοξία περικλείει την υπόθεση «μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξω αυτή την κατάσταση προς το καλύτερο». Eμπεριέχει δηλαδή ελπίδα, αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα και δημιουργικότητα. Aντίθετα, η απαισιοδοξία περικλείει την υπόθεση «ό,τι και να κάνω δεν θα προκαλέσει καμία διαφορά στον τρόπο που έχουν ή βαίνουν τα πράγματα». Oταν είσαι αισιόδοξος, είσαι πρόθυμος να αναλάβεις δράση, μια και πιστεύεις ότι μπορείς να βελτιώσεις μία κατάσταση. Eπίσης, όταν ξεκινάς μία προσπάθεια, δεν την παρατάς με την πρώτη δυσκολία. Aυτό, στατιστικά, αυξάνει τις πιθανότητες ότι τα πράγματα θα αλλάξουν τελικά προς το καλύτερο. H ψυχολόγος Mαρί-Πολ Σαμαρά, του Kέντρου Oικογενειακής Θεραπείας, τονίζει ότι τελικά η αισιοδοξία γίνεται μία αυτο-επιβεβαιούμενη προφητεία, που κάθε φορά δικαιολογεί και ανανεώνει την ύπαρξή της με τα θετικά αποτελέσματα που δημιουργεί. Mε άλλα λόγια, αν πιστεύετε ότι τα πράγματα θα πάνε καλά, τότε μόνο θα δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για να πάνε όντως καλά. «Tο ίδιο ισχύει και για την απαισιοδοξία,» λέει η κ. Σαμαρά. «Eάν υπάρχει κάποιο κομμάτι της ζωής σας που νομίζετε ότι δεν μπορείτε να βελτιώσετε, τότε θα σταματήσετε να προσπαθείτε, οπότε αμέσως μειώνονται οι πιθανότητες αλλαγής προς το καλύτερο. Aυτό βέβαια σημαίνει ότι τα πράγματα θα μείνουν όπως έχουν ή θα γίνουν ακόμα χειρότερα».

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η αισιοδοξία είναι το ίδιο με τη θετική σκέψη. Στην πραγματικότητα όμως είναι πιο ωφέλιμη από τη θετική σκέψη, για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν παραμένει στο επίπεδο της σκέψης, αλλά προχωράει και στην πράξη. O Bρετανός ψυχολόγος και σύμβουλος καριέρας Pότζερ Eλιοτ υποστηρίζει μάλιστα ότι οι θετικές σκέψεις (μερικές από τις πιο συνηθισμένες: «τα πράγματα θα πηγαίνουν όλο και καλύτερα», «κάθε μέρα θα βελτιώνομαι συνεχώς», «μπορώ να έχω όλα όσα θελήσω» κ.λπ.) μας κοστίζουν πολύτιμο χρόνο, που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε για να βρούμε δημιουργικούς τρόπους επίλυσης των προβλημάτων! Tο πρόβλημα με την αισιοδοξία, λέει η Mαρί-Πολ Σαμαρά, είναι ότι συχνά αντιμετωπίζεται σαν μια σταθερή, αναλλοίωτη αξία. Aυτό είναι λάθος. «Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι και ότι ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο άκρα δεν υπάρχει κάποιο ενδιάμεσο στάδιο. Στην πραγματικότητα όμως όλοι είμαστε αισιόδοξοι ή αντίστοιχα απαισιόδοξοι μέχρι ένα σημείο. Kαι αυτό το σημείο μπορεί να αλλάξει, ανάλογα με την περίσταση ή την εκπαίδευση του καθενός».

Εκπαιδεύοντας αισιόδοξους
Tα καλά νέα είναι ότι το επίπεδο της αισιοδοξίας μας μπορεί να αυξηθεί με συστηματική εκπαίδευση. Mε άλλα λόγια, η αισιοδοξία μαθαίνεται. H κλασική σχετική έρευνα της Θετικής Ψυχολογίας είναι του Mάρτιν Σέλιγκμαν από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια. O Σέλιγκμαν έδειξε ότι η αισιοδοξία μαθαίνεται, αλλά όχι από τη μία μέρα στην άλλη. «Xρειάζεται σοβαρή εξάσκηση. Για να γίνετε αισιόδοξοι πρέπει να αλλάξετε τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τις αντιξοότητες. H ζωή δημιουργεί ακριβώς τα ίδια προβλήματα και στον αισιόδοξο και στον απαισιόδοξο. H διαφορά είναι ότι ο απαισιόδοξος πιστεύει ότι τα αρνητικά της ζωής είναι μόνιμα, γενικά και προσωπικά, ενώ ο αισιόδοξος πιστεύει ότι τα αρνητικά είναι προσωρινά, συγκεκριμένα και εξωτερικά». Aφού λοιπόν δεχθείτε ότι η ζωή συχνά μοιάζει με κινούμενα σχέδια -γεμάτη εκπλήξεις, αναποδιές και εμπόδια-, καλό είναι να συνειδητοποιήσετε με ποιο τρόπο αντιδράτε στις αντιξοότητες. Aν μία φίλη σας δεν σας έχει τηλεφωνήσει για αρκετές μέρες, σκέφτεστε ότι για κάποιο λόγο είναι θυμωμένη μαζί σας ή ότι απλά είναι πολύ απασχολημένη; Πολλές φορές οι αρνητικές παραδοχές από συνήθεια γίνονται πεποιθήσεις, και στη συνέχεια επηρεάζουν τον τρόπο που νιώθουμε και πράττουμε. Σύμφωνα με τον Σέλιγκμαν, «συχνά καθορίζουν τη διαφορά ανάμεσα στο αν θα εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια ή θα αναλάβουμε εποικοδομητική δράση».

Μην ξαναπείτε «Είμαι μια αποτυχημένη»
Θυμάστε τη Λούσι της αγαπημένης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy»; H Λούσι, λοιπόν, έλεγε: «Eνα από τα πράγματα που έμαθα με τον δύσκολο τρόπο είναι ότι δεν έχει νόημα να χάνεις το κουράγιο σου. Mε το να απασχολούμαι με κάτι και με το να προσπαθώ να κάνω την αισιοδοξία τρόπο ζωής, καταφέρνω να ξαναβρίσκω πάντα την πίστη στον εαυτό μου». H Λούσι είχε ανακαλύψει άλλο ένα μυστικό της αισιοδοξίας: Oταν σας κατακλύζουν απαισιόδοξες σκέψεις, προσπαθήστε να αναλάβετε δράση για να τις υπερνικήσετε. Eπίσης, αποτελεσματικός τρόπος να αντισταθείτε στην απαισιοδοξία είναι να μάθετε να την αμφισβητείτε. Oπως λέει η Mαρί-Πολ Σαμαρά, η επιχειρηματολογία κατά των αρνητικών σκέψεων μπορεί να γίνει μία βαθιά και διαρκής λύση στο πρόβλημα. «Aφού κοιτάξετε τα δεδομένα μιας κατάστασης (π.χ. αποτύχατε στις εισαγωγικές εξετάσεις του πανεπιστημίου), αναζητήστε τις πιθανές αιτίες», λέει. Προσοχή! Oι απαισιόδοξοι τείνουν να εντοπίζουν ένα μόνιμο και γενικευμένο αίτιο, π.χ. η αποτυχία οφείλεται στο ότι δεν μπορούν ποτέ να αποδώσουν κάτω από το στρες των εξετάσεων. «Mήπως όμως ο λόγος είναι πιο ειδικός και προσωρινός; Mήπως δεν καταφέρατε στις συγκεκριμένες εξετάσεις επειδή δεν ήσασταν επαρκώς προετοιμασμένες κι αυτό δεν σημαίνει ότι θα αποτύχετε και την επόμενη φορά;». Eπίσης, προσπαθήστε να αποφύγετε την καταστροφολογία. Eντάξει. Aποτύχατε. Eίναι αλήθεια μία τόσο καταστροφική και μοιραία εξέλιξη; Δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις; Aποφύγετε να βάλετε στον εαυτό σας αρνητικές ταμπέλες. Προσπαθήστε να επαναπροσδιορίσετε τους στόχους σας και μη χάνετε την πίστη σας πως μπορείτε να τα καταφέρετε, ακόμα και αν χρειαστεί να αναπροσαρμόσετε τα σχέδιά σας στις καινούριες συνθήκες. H ευελιξία δημιουργεί ευκαιρίες και είναι το A και το Ω της αισιοδοξίας, σε έναν κόσμο που δεν είναι τέλειος, δηλαδή, τον δικό μας.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός αισιόδοξου και ενός απαισιόδοξου;
Kανείς δεν το έθεσε καλύτερα:

«Aισιόδοξος είναι αυτός που βλέπει ευκαιρία σε κάθε κίνδυνο, ενώ απαισιόδοξος είναι αυτός που βλέπει κίνδυνο σε κάθε ευκαιρία».

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Η Ασκηση,Απαραιτητη στη ζωη μας.

Η Ασκηση,  
Απαραιτητη στη ζωη μας.
Σας δινουμε μερικες ασκησεις γυμναστικης που θα βοηθησουν την υγεια σας.Καθε ασκηση μπορει να επαναλβανεται απο 1 εως 10 φορες.
Πριν αρχισετε τις ασκησεις καντε αν θελετε λιγο ζεσταμα,περπατωντας επι τοπου,η κανοντας λιγο τροχαδην επι τοπου.
Αυξηστε το μεταβολισμο με τις παρακατω ασκησεις.

                                              ΑΣΚΗΣΗ 1.


                                              ΑΣΚΗΣΗ 2.

                                              ΑΣΚΗΣΗ 3.

                                              ΑΣΚΗΣΗ 4.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Η ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ αποτρέπει την ανικανότητα


Η ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ αποτρέπει την ανικανότητα
πρόληψη

Οι περισσότεροι ιατροι συμφωνούν ότι η υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή είναι πολύ σημαντικη για  την επίτευξη καλής υγείας.
Η ισορροπημένη διατροφή είναι το πρώτο βήμα, καθώς θα σας αναγκάσει να χάσετε βάρος και θα αισθανθείτε καλύτερα μέσα και έξω.
Εκτός από τα οφέλη αυτά η σωστή διατροφή βοηθά επίσης στην αποφυγή της ανικανότητας καθώς και στην ενίσχυση της σεξουαλική σας ζωής.
Τα τρόφιμα που θεωρούνται ως αφροδισιακά όπως τα στρείδια ή η σοκολάτα προκαλουν προσωρινή αύξηση της λίμπιντο, αλλά η υγιεινή διατροφή μπορεί να σας βοηθήσει περισσότερο από αυτό. Η στυτική δυσλειτουργία οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενέργειας και αντοχής, σε πάρα πολύ άγχος και ό, τι τρώμε επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό αυτά τα πράγματα.
         Η πυραμιδα της Μεσογειακης διατροφης

Υγιεία με φρουτα και λαχανικά

Υγιεία με φρουτα και λαχανικά ... 

Ακούμε συχνα τη συμβουλη σχετικά με το μήλο<ενα μηλο την ημερα το γιατρο τον κανει περα>.Τα ιδια ομως  οφέλη ισχύουν επίσης, για να αποφευχθεί η ασθένεια, αν τρωτε κάθε μέρα λαχανικά και κόκκινα φρούτα όπως φράουλες, κεράσια,κρανμπερυ, καρπούζια, ντομάτες και άλλα είδη.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της διατροφής, σχεδόν όλα τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν ουσίες σημαντικες για το σώμα, οπως βιταμίνες -και αντιοξειδωτικά όπως το λυκοπένιο και οι ανθοκυάνες.
Δύο-τρεις μεριδες την ημερα είναι σε θέση να προστατεύσουν τον οργανισμό από τον κίνδυνο εκφυλιστικών ασθενειών όπως καρδιακές παθήσεις, καρκίνο του προστάτη, εγκεφαλικό επεισόδιο και άλλες.
Λοιπόν, για να παραμείνετε υγιείς ξεκινήστε την κατανάλωση φρούτων και λαχανικων(κατα προτιμηση βιολογικων) σε τακτική βάση.
Εδώ θα δειτε μερικα κόκκινα φρούτα και λαχανικα που θα πρέπει να συμπεριλάβετε στη διατροφή σας:

1. Οι Φράουλες: μία από τις καλύτερες πηγές της βιταμίνης C. είναι επίσης πλούσιες σε φυλλικό οξύ. Αυτα τα συστατικα διατηρούν την υγεία της καρδιάς και μπορουν να βοηθήσουν τις γυναίκες σε περιόδους τοκετου.

2. Το Κεράσι:Τα κερασια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες που περιέχονται περισοτερο στη φλουδα. Τα Κεράσια περιέχουν επίσης βιταμίνη C και κάλιο και εφοσων περιεχουν κάλιο μπορουν να ρυθμισουν την αρτηριακη πιεση.

3. Τα Cranberry: Σε ορισμένες μελέτες, τα φρούτα αυτα είναι σε θέση να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα. Αυτα τα καστανού χρώματος φρούτα είναι επίσης σε θέση να εμποδίσουν τα βακτηρίδια από να προσκολληθουν στα τοιχώματα του ουροποιητικού σωλήνα και ακόμα να εμποδίζουν τα βακτήρια του πυλωρού που συνδέονται με το τοίχωμα του στομάχου, να προκαλεσουν έλκη.

4. Τομάτα: καρπός περιέχει βιταμίνη C και κάλιο. Οι ντομάτες είναι επίσης η καλύτερη πηγή λυκοπενίου που λεγεται οτι εμποδίζει την εμφανιση του καρκίνου του προστάτη. Υπάρχουν επίσης μελέτες που συνδέουν το λυκοπενίο με την πρόληψη του καρκίνου του μαστού.

5. Τα σμεουρα(Raspberri): Αυτό καρπός έχει υψηλά επίπεδα φυτικών ινών που μπορει να μειώσει την κακή χοληστερόλη (LDL).
To ελαγικό οξύ που περιεχουν, βοηθά στην αναστολή της αύξησης καρκινικών κυττάρων. Αυτό το είδος μούρων περιέχουν επίσης βιταμίνη C και υψηλά επίπεδα φυτικών ινών που βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης μειώνοντας τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Ένα φλυτζάνι έχει μόνο 60 θερμίδες, 1 γραμμάριο λίπους και 8 γραμμάρια φυτικών ινών. Συνδυάζεται με γιαούρτι (μειωμένων λιπαρών).


6. Καρπούζι: περιέχει πολυ νερό, και είναι μια σημαντική πηγή του λυκοπενίου.
 Περίπου το 92% του καρπουζιού είναι νερό, αλλά το υπόλοιπο 8% έχει λυκοπένιο, ένα αντιοξειδωτικό που προστατεύει την ανθρώπινη καρδιά, τον προστάτη και την υγεία του δέρματος. Συμφωνα με νεες ερευνες το καρπουζι εχει μια ουσια που θεραπεύει τη στυτική δυσλειτουργία, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο πρόληψής της».

7. Ροζ γκρέιπφρουτ: Όταν αγοράσετε αυτό το φρούτο, επιλέξτε το χρώμα ροζ, επειδή εχουν υψηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικών ουσιων. Περιέχει επίσης την πηκτίνη που μπορεί να μειώσει τη κακη χοληστερόλη.



8. Κόκκινη Πιπεριά: Η πιπερια ειναι πλουσια πηγη βιταμίνης Α, και ωφελει το δέρμα, τα οστά και τα δόντια. Περιέχει δε περισσοτερη βιταμίνη C από τα πορτοκάλια.

Η ντομάτα


   Η τομάτα έχει πολυάριθμες ευεργετικές ιδιότητες για την υγεία. Είναι πλούσια σε κάλιο και περιέχει τέσσερα σημαντικά καροτενοειδή (φυσικοί λιποδιαλύτες χρωστικών): α-καροτένιο, β-καροτένιο, λουτεΐνη, και λυκοπένιο, που το καθένα απ’ αυτά είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία, αλλά ακόμη περισσότερο όταν συνεργαστούν όλα μαζί.
   Η κόκκινη χρωστική ουσία που περιέχεται στις ντομάτες είναι λυκοπένιο. Αυτό είναι ένα από τα ισχυρότερα αντιοξειδωτικά και καθίσταται εξαιρετικά ευεργετικό όσον αφορά την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών που καταστρέφουν τα κύτταρα του οργανισμού. Είναι επίσης, ιδιαίτερα ωφέλιμο  σε ό,τι προβλέπεται για την καλή καρδιακή λειτουργία, την υγεία του προστάτη και του πάγκρεας.
   Η πρόληψη του καρκίνου του πνεύμονα είναι ένα ακόμη όφελος από την κατανάλωση ντομάτας. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι ντομάτες περιέχουν δύο σημαντικές ενώσεις (coumaric acid & chlorogenic acid) οι οποίες μπλοκάρουν ορισμένες από τις καρκινογόνες ουσίες που βρίσκονται στον καπνό. Έτσι, οι βλαβερές ιδιότητες του καπνού μειώνονται σημαντικά.

                                                        1 ντομάτα    : 35        Θερμίδες
                                                        1kg ντομάτες: 220     Θερμίδες

Συμβουλες υγιεινης διατροφης.


Συμβουλες υγιεινης διατροφης.

1. Ξεκινήστε την άσκηση. Μια υγιεινή διατροφή στηρίζεται σε μια βάση τακτικής άσκησης, η οποία διατηρεί τις θερμίδες σε ισορροπία και το βάρος υπό έλεγχο.

2. Εστιαστείτε στις τροφές, όχι στα γραμμάρια.
3. Τρωτε αφθονα λαχανικα. Η κατανάλωση μιας διατροφής βασισμένης σε φυτά είναι υγιέστερη. Επιλέξτε άφθονα λαχανικά, φρούτα, προϊόντα ολικής αλέσεως, και υγιή λιπαρά, όπως και ελαιόσπορο ή το ελαιόλαδο.
4. Ελαττώστε τον Αμερικάνικο τρόπο διατροφής. Το κόκκινο κρέας, τα λευκά ζυμαρικά και ψωμιά, οι πατάτες, τα ζαχαρούχα ποτά, και τα αλμυρά πρόχειρα φαγητά είναι μέρος του αμερικανικού πολιτισμού, αλλά είναι επίσης πραγματικά ανθυγιεινά. Ακολουθήστε μία διατροφή βασισμένη σε φυτά πλούσια σε μη-αμυλούχα λαχανικά, φρούτα, και ολικής αλέσεως. Και εάν τρώτε κρέας, τα ψάρια και τα πουλερικά είναι οι καλύτερες επιλογές.


Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Τα οφέλη του πρωινού

Τα οφέλη του πρωινού

Οι διατροφολόγοι πιστεύουν ότι το πρωινό γεύμα αποτελεί το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας. Ωστόσο, πολλοί από εμάς, είτε επειδή δε διαθέτουμε το χρόνο ή τη διάθεση, συχνά φεύγουμε από το σπίτι χωρίς να τρώμε πρωινό. Κακή συνήθεια!
Το πρωινό γεύμα, όπως δηλώνει και η ίδια η λέξη, κυριολεκτικά σημαίνει ‘το γεύμα που τρώγεται το πρωί’.
Μετά από 10-12 ώρες ύπνου χωρίς φαγητό, τα αποθέματα ενέργειας που διαθέτετε στο σώμα σας είναι ελάχιστα και σίγουρα ο εγκέφαλός σας χρειάζεται «καύσιμα» για να λειτουργήσει.
Έρευνες του Πανεπιστημίου Κρήτης δείχνουν ότι τα παιδιά που τρώνε πρωινό με δημητριακά είναι λιγότερο επιρρεπή στην παχυσαρκία και λαμβάνουν υψηλές ποσότητες βασικών βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων από τα παιδιά που δεν τρώνε πρωινό.
Το ιδανικό είναι να καταναλώνετε με το πρωινό σας περίπου το 25% των θερμίδων που λαμβάνετε ημερησίως (για ένα άνδρα που καταναλώνει 2500 θερμίδες την ημέρα το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 625 θερμίδες ενώ για μια γυναίκα που καταναλώνει 2000 θερμίδες την ημέρα το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 500 θερμίδες).
Όπως κάθε άλλο γεύμα έτσι και ένα ισορροπημένο πρωινό θα πρέπει να περιλαμβάνει τροφές από κάθε διατροφική ομάδα.
Επίσης, είναι η καταλληλότερη στιγμή της ημέρας για να καταναλώσετε 2 μερίδες φρούτων. Για παράδειγμα, ένα μικρό ποτήρι χυμό φρούτων, λίγες ρώγες σταφύλι, 7 φράουλες ή μια μπανάνα κομμένη σε φέτες μέσα στα δημητριακά σας. Εάν καταφέρετε να καταναλώνετε δύο μερίδες φρούτων με το πρωινό σας τότε η εκπλήρωση του στόχου ‘5 την Ημέρα’ θα σας φανεί παιχνιδάκι.

Ένα υγιεινό και χαμηλό σε λιπαρά πρωινό,ειναι ένα ποτήρι χυμό φρούτων μαζί με μια κούπα κορν φλεικς  με γάλα και μια μπανάνα.

Ο σιδηρος-Ενα απαραιτητο μεταλικο στοιχειο

Ο Σιδηρος-Ενα απαραιτητο μεταλικο στοιχειο για τον οργανισμο.
Ο σίδηρος είναι ένα σημαντικό ίχνοστοιχειο που βρίσκεται σε κάθε κύτταρο του σώματος. Αν λείπει ο σιδήρος στη διατροφή, χρησιμοποιούνται αποθέματα σιδήρου στον οργανισμό. Όταν συμβαίνει αυτό, παρατηρείται έλλειψη σιδήρου, με  αποτελέσματα την αναιμία. Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε αναιμία από ό, τι οι άνδρες. Ο κύριος παράγοντας σιδήρου μέσα στο σώμα μας είναι μια υγιεινή διατροφή.
Γιατί είναι απαραίτητος. Μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς του σώματος. Επίσης, σχετίζεται με σημαντικές βιοχημικές διαδικασίες, με στόχο την παραγωγή ενέργειας.
Πόσο πρέπει να παίρνουμε. Κορίτσια από 13 ετών και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας περίπου 13 mg. Οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χρειάζονται 5 με 10 mg παραπάνω. Αγόρια από 13 ετών, γυναίκες μη αναπαραγωγικής ηλικίας και άνδρες περίπου 9 mg. Παιδιά έως 12 ετών περίπου 8 mg.
Τα πιο πλούσια τρόφιμα σε σίδηρο
ΑΝΑ 100 γρ     ΒΙΟΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ              ΣΙΔΗΡΟΣ ΣΕ mg
Σπλήνα αρνιού              ****                                              38,70
Bρόμη με σταφίδες (πρωϊνού)            **                      32,70
Νιφάδες πρωϊνού από καλαμπόκι    **                       31
Συκώτι πάπιας και χήνας        ****                                30,60
Χτένια ***                                                                                28
Νιφάδες βρόμης αποφλειωμένες      **                     15,70
Πασατέμπος   **                                                                  15
Σουσάμι             **                                                                 14,70
Χαβιάρι              ***                                                              11,90
Σουπιές              ***                                                              10,80
Πιπεριές             **                                                                10,40
Συκώτι αρνιού               ****                                           10,20
Χταπόδι             ***                                                             9,50
Κουκουνάρι    *                                                                   9,20
Ντομάτα λιαστή           *                                                   9,10
Συκώτι Κοτόπουλου ****                                          8,50
Δημητριακά πρωϊνού               *                                    8,20
Στρείδια             ***                                                           7,70
ΑΝΑ 100 γρ     ΒΙΟΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ              ΣΙΔΗΡΟΣ ΣΕ mg
Πράσα                **                                                                                7,60
Ηλιόσπορος    **                                                                 6,80
Μύδια ***                                                                             6,70
Συκώτι μοσχαρίσιο    ****                                            6,30
Βερίκοκα αποξηραμένα          *                                     6,30
Μαϊντανός       *                                                                   6,20
Κάσιους             **                                                                6
Φιστίκια, αμύγδαλα   *                                                   4,50
Χοιρινό              ****                                                        4,25
Μοσχάρι            ****                                                        3,90
Κατσίκι               ****                                                        3,70
Φασόλια ξερά                **                                                              3,70
Μακαρόνια      *                                                                 3,60
Σπανάκι             **                                                              3,60
Δαμάσκηνα αποξηραμένα     **                               3,50
Ρύζι      *                                                                              3,50
Αγκινάρες         *                                                               3,40
Φακές  **                                                                           3,30
Γαρίδες              ***                                                         3,10
Καρύδια            **                                                            3,10
Κιμάς μοσχαρίσιος     ****                                       3

Για μεγαλύτερη απορρόφηση
1. Συνδυάστε τις τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο με:
• Τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνη C, όπως χυμό πορτοκαλιού, φράουλες, πιπεριές, ντομάτες, μπρόκολο, λάχανο, κρεμμύδι, πεπόνι, χόρτα, σπανάκι, μαρούλι κλπ. Η βιταμίνη C αυξάνει την απορρόφηση του σιδήρου. Όταν, λοιπόν, τρώτε μπριζόλα, νοστιμίστε τη με λεμόνι.
• Λευκό κρασί: Το μηλικό οξύ που περιέχει αυξάνει επίσης την απορρόφηση του σιδήρου.
2. Αποφύγετε να συνδυάζετε τροφές πλούσιες σε σίδηρο με:
• Τσάι, καφέ, αναψυκτικά τύπου κόλα, κόκκινο κρασί: Περιέχουν τανίνες, οι οποίες δυσχεραίνουν την απορρόφηση του σιδήρου.
• Γαλακτοκομικά ή άλλες τροφές πλούσιες σε ασβέστιο, το οποίο δεσμεύει το σίδηρο. Όταν δηλαδή τρώτε δημητριακά πρωινού, προτιμήστε τα χωρίς γάλα ή γιαούρτι, επειδή θα μειωθεί η απορρόφηση του σιδήρου που σας προσφέρουν.
• Φυτικές ίνες (π.χ. προϊόντα ολικής άλεσης), καθώς και αυτές με τη σειρά τους μειώνουν την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ:
Η AΡΧΑΙΑ ΑΦΑΡΜΑΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
  Ο όρος Φυσιοθεραπεία (και Φυσιοθεραπευτική) δεν έχει καμμία απολύτως συγγένεια ή άλλη σχέση με την συνηθισμένη φυσιοθεραπεία, που όλοι γνωρίζουμε, και αποτελεί ένα κομμάτι της σύγχρονης Κλασικής Ιατρικής. Η Φυσιοθεραπευτική εμφανίζεται αρχικά στις Πελασγικές κοινότητες της Μεσογείου, τουλάχιστον από τις αρχές της 3ης π.Χ. χιλιετίας, κατά την περίοδο του Τρωικού Πολέμου, στις Ορφικές κοινότητες, για ν’ αποτελέσει στα Αμφιαράεια, στα Ασκληπιεία και στις κοινότητες των Πυθαγορείων την κύρια και φυσική θεραπευτική μέθοδο.
     Οι Κινέζοι, οι Ινδοί, οι Ιάπωνες, οι Φοίνικες, οι Αιγύπτιοι, οι Ίνκας και άλλοι λαοί την  ασκούσαν  και την χρησιμοποιούσαν εκ παραλλήλου. Όλες σχεδόν οι φιλοσοφικές κοινότητες του Κλασικού και του Ελληνιστικού κόσμου οικειοποιήθηκαν τις ήπιες θεραπευτικές μεθόδους της, ενώ χιλιάδες ιατροφιλόσοφοι  είχαν με αυτή θαυμαστά αποτελέσματα.
     Η πορεία της θα εκτροχιαστεί σταδιακά από την μηχανιστική αντίληψη του Ρωμαϊκού κόσμου, για να εξαφανισθεί σχεδόν οριστικά κατά τον Μεσαίωνα.

Τι είναι η Φυσιοθεραπευτική
  Πρόκειται για μία μέθοδο θεραπείας, που φροντίζει για την επανάκτηση της ανθρώπινης υγείας χρησιμοποιώντας μόνον φυσικά μέσα, χωρίς να μεταχειρίζεται σε καμμία περίπτωση φάρμακα, ηλεκτρισμό, ακτινοβολίες, μηχανικά και ηλεκτρονικά μέσα και εγχειρήσεις. Ουσιαστικά η Φυσιοθεραπευτική βασίζεται αποκλειστικά στις σύμφυτες εσωτερικές θεραπευτικές δυνάμεις του ανθρώπινου οργανισμού, που έχει επιλέξει και επινοήσει γι’ αυτόν η Φύση.
Η Φυσιοθεραπευτική έχει πολλούς κλάδους και χρησιμοποιεί μόνο ήπιες και φυσικές μεθόδους θεραπείας, όπως η υγιεινή διατροφή και η νηστειοθεραπεία, η οστεοπαθητική (επαναφορά των οστών στην σωστή τους θέση με ειδικές κινήσεις), η ηλιοθεραπεία, η υδροθεραπεία, τα ατμόλουτρα και τα κλύσματα, η αεροθεραπεία, οι μαλάξεις (μασάζ-ρεφλεξολογία), οι αναπνευστικές ασκήσεις, η ελαφρά γυμναστική (π.χ. περπάτημα, κολύμβηση), η μουσικοθεραπεία, το θέατρο κ.ά.. Δύο βασικά και αλληλοεξαρτώμενα κομμάτια της Φυσιοθεραπευτικής είναι η θεραπεία μέσω των τροφών σε συνδυασμό με την καθημερινή ελαφρά γυμναστική. Επίσης η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός (φλεβοτομία τον αποκαλούσε ο Ιπποκράτης) αποτελούν δύο ήπιες και φυσικές μεθόδους θεραπείας, που εντάσσονται και αυτές στη σφαίρα της Φυσιοθεραπευτικής.
     Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση προληπτικής θεραπείας μέσω δύο βασικών φυσιοθεραπευτικών μεθόδων (διατροφή με ωμοφαγία και άσκηση) εμφανίζεται κατά την διάρκεια του Τρωικού Πολέμου, όπου ο σοφός ήρωας και στρατηγός των Αχαιών Παλαμήδης ο Ναυπλιεύς, λόγω του λοιμού που πλησίαζε στο στρατόπεδό του, άλλαξε την διατροφή των στρατιωτών του με αποτέλεσμα την κατάσταση ανοσίας: «Ο Παλαμήδης ήταν αυτοδίδακτος και, όταν πήγε στον Κένταυρο Χείρωνα, ήταν ήδη σοφός και γνώριζε περισσότερα από εκείνον» (παρ. 708). Κάποια στιγμή αντιλήφθηκε, ότι κάποια επιδημία λοιμού πλησίαζε τις ακτές της Μικράς Ασίας: «Είπε στον Οδυσσέα: “Εμείς οι Έλληνες πρέπει να φροντίσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας, διότι πρέπει όσοι σκοπεύουν να προφυλαχθούν από επιδημίες να τρέφονται ελαφρά και να γυμνάζονται καθημερινά. Ιατρική βέβαια δεν κατέχω, όμως με την σοφία που διδάχθηκα όλα γίνονται κατανοητά.” Με τα λόγια τούτα εμπόδισε την αγορά κρεάτων και τους είπε να μην χρησιμοποιούν τις στρατιωτικές τροφές. Φρόντισε δε οι στρατιώτες του να τρέφονται με ξηρούς καρπούς, άγρια φρούτα και λαχανικά και όλοι υπάκουσαν, διότι ο,τι έλεγε ο Παλαμήδης το θεωρούσαν θεόσταλτο και με ισχύ χρησμού. Πράγματι η επιδημία που προέβλεψε παρουσιάσθηκε πρωτίστως στις πόλεις του Ελλησπόντου, καθώς λένε, και μετά ενέσκηψε και στο Ίλιον. Απ’ τους Έλληνες όμως δεν προσέβαλε σχεδόν κανέναν, παρ’ όλο που είχαν το στρατόπεδό τους σε μολυσμένη περιοχή.» (Φιλόστρατος, «Ηρωικά», παρ. 712.)
Βλέπουμε εδώ τις δύο βασικές αρχές της Φυσιοθεραπευτικής, την πρόληψη της επιδημίας του λοιμού και την κατάσταση ανοσίας μέσω της διατροφής με ωμές «ζωντανές» τροφές, πάντοτε σε συνδυασμό με την καθημερινή άσκηση. Ωμοφαγία και άσκηση αποτελούν δύο βασικές φυσικές μεθόδους πρόληψης της Φυσιοθεραπευτικής.
«Η ψυχή και το σώμα αλληλοεπηρεάζονται. Και η ψυχική κατάσταση, όταν μεταβάλλεται, μετα-βάλλει μαζί και την σωμα-τική. Και η σωματική κατάσταση κι εκείνη, όταν μεταβάλλεται, μεταβάλλει μαζί της και την ψυχική.» Αριστοτέλης.   
     Οι αρχαίοι ιατροφιλόσοφοι, που εφήρμοζαν την Ολιστική Ιατρική (η μέθοδος, που θεραπεύει το όλον και όχι το μέρος), θεωρούσαν τις ασθένειες ψυχοσωματικές. Γράφει ο Αριστοτέλης για την σχέση ψυχής-σώματος: «Θεωρώ ότι η ψυχή και το σώμα αλληλοεπηρεάζονται απόλυτα. Και η ψυχική κατάσταση, όταν μεταβάλλεται, μεταβάλλει μαζί και την σωματική. Και η σωματική κατάσταση κι εκείνη, όταν μεταβάλλεται, μεταβάλλει μαζί της και την ψυχική.» («Φυσιογνωμικά» 808 β-12.)

     Δύο απ’ τις βασικότερες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους της κλασικής εποχής ήταν το θέατρο και η συχνή μελέτη της φιλοσοφίας. Η φιλοσοφία γαληνεύει και ηρεμεί την ψυχή δημιουργώντας τις συνθήκες εκείνες, που αποτελούν τη βάση της ψυχικής υγείας. Το μέτρο και η εγκράτεια ήταν δύο βασικά κομμάτια της κοινής φιλοσοφικής και ιατρικής διδασκαλίας με σκοπό την υγιεινή διαβίωση και την πρόληψη των ασθενειών: «Το σώμα δεν πρέπει να κινείται προς τις ηδονές απ’ τις επιθυμίες του στομάχου ή της ψυχής, καθ’ ότι η πηγή αυτής της κίνησης είναι παρά φύση και δημιουργεί ασθένειες. Όπως ακριβώς το γαργάλημα προκαλεί στην ψυχή γέλιο, που δεν είναι πηγαίο, ούτε γλυκό, ούτε ευτυχισμένο, αλλά σπασμωδικό και δυσάρεστο, κατά τον ίδιο τρόπο και όσες ηδονές νοιώθει το σώμα από παρά φύση ερεθισμούς του προκαλούν ταραχή, σύγχυση και εξασθένιση.» (Πλούταρχος, «Υγιεινά Παραγγέλματα», παρ. 7.)
     Παρομοίως διαβάζουμε και στα «Χρυσά Έπη» των Πυθαγορείων: «Και την υγεία του σώματος δεν πρέπει να αμελείς, αλλά με μέτρο να πίνεις, να τρως και να ασκείσαι, μέτρο τέτοιο, που ποτέ δεν θα σε βλάψει, ακολουθώντας πάντοτε δίαιτα λιτή και καθαρή.» Οι Πυθαγόρειοι έδιναν μεγάλη σημασία στην πρόληψη. Έτρωγαν υγιεινά (λίγο ή καθόλου κρέας), άκουγαν συγκεκριμένα μουσικά έργα και ασκούνταν με τον χορό και τη γυμναστική με βάρη, όπως μας πληροφορεί ο Ιάμβλιχος. Συνιστούσαν δε στα μέλη τους να επαγρυπνούν επί της υγείας μόνοι τους, να την διατηρούν σε καλή κατάσταση δια της εγκράτειας και του μέτρου και, εάν ποτε διαταρασσόταν, έπρεπε να μην εμπιστευθούν σε άλλον την φροντίδα και την αποκατάστασή της, καθ’ ότι οι ίδιοι κατείχαν γνώσεις της Φυσιοθεραπευτικής. Επίσης κατείχαν και τη γνώση της Ομοιοπαθητικής, την οποία αργότερα σπούδασε κι ο Ιπποκράτης. Η προσπάθεια αυτή της αυτοΐασης ήταν τόσο γνωστή στον αρχαίο κόσμο, που είχε καταστεί παροιμιώδης για πολλούς. Ο αυτοκράτωρ Τιβέριος είχε αποδεχθεί αυτήν την Πυθαγόρεια προτροπή ως κανόνα βίου και έλεγε, ότι «κάθε άνθρωπος που είχε περάσει τα τριάντα έτη και καλούσε ή ακόμη συμβουλευόταν ιατρό, ήταν απλώς αδαής» (Σουετώνιος, «Βίος Τιβερίου», παρ. 66).        
Ιπποκράτης: Ο πατέρας της Φυσιοθεραπευτικής
  Αυτός, ο οποίος επιστημονικοποίησε την μέθοδο της Φυσιοθεραπευτικής, αλλά και ο πατέρας όλων των ιατρικών και θεραπευτικών επιστημών, είναι ο Ασκληπιάδης ιατροφιλόσοφος Ιπποκράτης ο Κώος. Ο Ιπποκράτης υπήρξε πιστός στις μεθόδους των Ασκληπιάδων ιατρών, αν και σπούδασε την τέχνη της Ιατρικής σε διάφορα μέρη της Μεσογείου (Αίγυπτο, Μακεδονία, Θράκη, Ιωνία). «Θεωρώ, ότι η Ιατρική δεν χρειάζεται νεωτεριστικές θεωρίες, όπως συμβαίνει με τα αξεδιάλυτα και αβέβαια πράγματα.» («Περί Φυσών» I, παρ. 3.)

     Στο «Περί Διαίτης» έργον του μας εξηγεί τις δύο απ’ τις βασικότερες μεθόδους της Φυσιοθεραπευτικής: «Θεωρώ, πως όποιος πρόκειται να γράψει ορθά για την ανθρώπινη διατροφή πρέπει αρχικώς να γνωρίζει και να διακρίνει τα της ανθρώπινης φύσης. Να γνωρίζει τα στοιχεία, απ’ τα οποία εξ αρχής αποτελείται ο άνθρωπος, και να διακρίνει από ποιά μέρη ελέγχεται. Αν αγνοεί την αρχική σύνθεση της ζωής, δεν θα καταφέρει να κατανοήσει τι προκαλούν εκείνα τα συστατικά. Αν δεν γνωρίζει τι επικρατεί στο σώμα, δεν θα είναι ικανός να συστήσει ωφέλιμη διατροφική αγωγή για τον άνθρωπο (…). Ακόμη όμως κι αν αποκτήσουμε γνώμη για όλα αυτά, δεν θα εξασφαλισθεί ικανοποιητικά η θεραπεία του άρρωστου ανθρώπου, διότι μοναχά η τροφή δεν αρκεί, για να συντηρήσει τον άνθρωπο σε καλή υγεία, αν δεν την συνδυάσει με τη γυμναστική. Η τροφή και η άσκηση έχουν αντίθετες ιδιότητες, συμβάλλουν όμως αμοιβαία στην διατήρηση της υγείας» (παρ. 2).

     Σε πολλά απ’ τα έργα του βλέπουμε αυτούσιες τις διδασκαλίες των Φυσικών φιλοσόφων, όπως του Δημοκρίτου περί ατόμου, μικρόκοσμου και μακρόκοσμου, τα τέσσερα στοιχεία-ριζώματα του Εμπεδοκλή, που συνθέτουν τον ανθρώπινο οργανισμό, τον νόμο των αντιθέτων και την αέναη κίνηση του Ηράκλειτου, ολόκληρες παραγράφους της διδασκαλίας του Αναξαγόρα περί αιωνίας ύπαρξης του κόσμου και ανακύκλωσης της ύλης και πολλές Πυθαγόρειες φιλοσοφικές θέσεις, όπως περί παραλληλισμού της ανθρώπινης αρμονικής ψυχοσωματικής ανάπτυξης σε σχέση με τη μουσική αρμονία των σφαιρών, περί ενεργειακής εμψύχωσης όλων των σωμάτων και οργανισμών κ.ά.. Επομένως οι βασικές γνώσεις του Ιπποκράτη, αλλά και όλων των προηγούμενων και επόμενων ιατρών θεραπευτών ήταν καθαρά φιλοσοφικές.


    Κατά τον Ιπποκράτη «οι αρρώστιες δεν προσβάλλουν τους ανθρώπους ξαφνικά, αλλά συσσωρεύονται σταδιακά μέσα στο σώμα και ξεσπούν απότομα με την παθολογική κρίση.» («Περί Διαίτης», παρ. 2.)
     «Οι ασθένειες, που βαδίζουν ομαλά προς την κρίση ή έχουν κριθεί οριστικά, δεν πρέπει να εμποδίζονται στην πορεία τους από νεωτεριστικές μεθόδους ούτε με καθαρτικά, ούτε με άλλα ερεθιστικά μέσα, παρά να αφήνονται και ν’ ακολουθούν τη φυσιολογική τους εξέλιξη.» («Αφορισμοί» 20.) Τα συμπτώματα, όπως ο πυρετός, η διάρροια, ο εμετός, οι διάφοροι πόνοι, αποτελούν την προσπάθεια του αμυντικού μηχανισμού να θεραπεύσει την αιτία της ασθένειας. Πρόκειται για τον σοφό μηχανισμό αυτοΐασης, που διαθέτει το σώμα μας. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να καταπιέσουμε τα συμπτώματα με φάρμακα. Βεβαίως, αν η έντασή τους είναι μεγάλη και κινδυνεύουμε να πεθάνουμε, θα πρέπει να τα καταπραΰνουμε  με «ήπιο τρόπο», όπως μας προτείνει ο Ιπποκράτης.
     «Ο άνθρωπος που είναι συνετός και σώφρων, πρέπει να συλλογίζεται πως η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό για τους ανθρώπους και να μάθει πως να ωφελείται απ’ τις αρρώστιες με βάση τις γνώσεις που διαθέτει.» («Περί Διαίτης Υγιεινής», παρ. 9.) Η ωφέλεια, που αναφέρει εδώ ο Ιπποκράτης είναι η ενδυνάμωση του οργανισμού μετά από κάθε ασθένεια, όταν αυτή θεραπευτεί μέσω των συμπτωμάτων της. Η θεραπεία θα επέλθει μέσω της Ομοιοπαθητικής μεθόδου ή του Βελονισμού (φλεβοτομίας), και όχι μέσω των αντί... μεθόδων, που βίαια και επιθετικά χρησιμοποιεί η σύγχρονη Κλασική Ιατρική (βλ.: «"Ασθένεια"... Ο μοναδικός δρόμος για την ίαση και την υγεία»). «Σχετικά με τις ασθένειες ο ιατρός πρέπει να αποβλέπει σε δύο πράγματα: Αν δεν μπορεί να ωφελήσει τον ασθενή, τουλάχιστον ας μην τον βλάψει.» («Επιδημιών A », παρ. 1-3.)           
Τα συμπτώματα, όπως ο πυρετός, η διάρροια, ο εμετός, οι διάφοροι πόνοι, αποτελούν την προσπάθεια του αμυν-τικού μηχανισμού να θεραπεύσει την αιτία της ασθένειας. Πρόκειται για τον σοφό μηχανισμό αυτοΐασης, που διαθέτει το σώμα μας. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να καταπιέσουμε τα συμπτώματα με φάρμα-κα. Βεβαίως, αν η έντα-σή τους είναι μεγάλη και κινδυνεύουμε να πεθάνουμε, θα πρέπει να τα καταπραΰνουμε με «ήπιο τρόπο», όπως μας  προτείνει ο Ιπποκράτης.

   Κατά τον Ιπποκράτη δεν υπάρχουν ασθένειες με την έννοια που θεωρούμε σήμερα, υπάρχουν απλά ασθενείς άνθρωποι, ισχύει δηλαδή το «ενιαίο των νόσων». Όλες οι ασθένειες προκαλούνται απ’ την ανισορροπία των τεσσάρων χυμών που υπάρχουν στο σώμα, που ρέουν ως συγκοινωνούντα δοχεία πάντοτε μέσα στον άνθρωπο. «Το σώμα του ανθρώπου περιέχει αίμα, φλέγμα, ξανθή χολή και μαύρη χολή. Ιδού από τι αποτελείται η φύση του σώματος, ιδού ό,τι ευθύνεται για την ασθένεια ή την υγεία. Με αυτές τις συνθήκες υπάρχει πλήρης υγεία, όταν οι χυμοί βρίσκονται σε σωστή αναλογία μεταξύ τους τόσο από άποψη ποιότητας, όσο και ποσότητας και όταν η ανάμειξή τους είναι άριστη. Η νόσος εμφανίζεται, όταν ένας από αυτούς τους χυμούς βρίσκεται σε πολύ μικρή ή πολύ μεγάλη ποσότητα και απομονώνεται μέσα στο σώμα, αντί ν’ αναμειχθεί με όλους τους άλλους.» («Περί Φύσιος Ανθρώπου», κεφ. 4.)
     Οι χυμοί του σώματος σχετίζονται με τις τέσσερις εποχές και τα τέσσερα στοιχεία, που συνθέτουν την ίδια την Φύση (πυρ, ύδωρ, αήρ, γη), επομένως ο άνθρωπος αποτελεί μία δυναμική και εξελίξιμη αρμονία τεσσάρων αντιθέτων δυνάμεων, που προέρχονται απ’ τις δύο κύριες πρωταρχικές και αντιφατικές δυνάμεις, που είδαμε πρηγουμένως, το «πυρ» και το «ύδωρ». Εδώ βλέπουμε την ταύτιση των Ιπποκρατικών στοιχείων με την Πυθαγορική αντίληψη περί τετρακτύος και των ριζωμάτων του Εμπεδοκλέους. «Τέσσερις λοιπόν χυμοί υπάρχουν και, όπως εξηγήθηκε, η ανισορροπία τους επιφέρει βλάβη στον οργανισμό· και τέσσερις είναι, όπως είδαμε, και οι πηγές των χυμών. Τέσσερις όμως είναι και οι αγωγοί, με τους οποίους καθαρίζεται ο οργανισμός απ’ τον κάθε χυμό: οι αγωγοί ετούτοι είναι το στόμα, η μύτη, ο πρωκτός και η ουρήθρα.» («Περί Νούσων» Δ , παρ. 10.)

     «Η φύση είναι πάντοτε ο ιατρός των ασθενειών. Η φύση βρίσκει τους τρόπους θεραπείας, χωρίς να σκέπτεται.» («Επιδημιών Ιστορίαι» 5,1.) Δηλαδή η Φύση είναι αποκλειστικά και μόνο ο γιατρός των ασθενειών και όχι ο γιατρός, ο οποίος πρέπει να είναι ο συνοδοιπόρος του ασθενούς στον δρόμο προς την ίαση. Εδώ μας υποδεικνύει τον αφύσικο δρόμο που ακολουθεί η σύγχρονη Ιατρική, που ισχυρίζεται ότι οι γιατροί με τις βίαιες μεθόδους τους (χημικά φάρμακα, εγχειρήσεις, ακτινοβολίες) θεραπεύουν τους ασθενείς. Κατά τον Ιπποκράτη «η τέχνη της θεραπείας απαιτεί απ’ τον ιατρό να σχηματίσει μία άποψη για την αρρώστια, με σκοπό να την θεραπεύσει περισσότερο με ήπιους τρόπους και με φρόνηση, παρά με τόλμη και με τρόπο βίαιο» («Περί Τέχνης», παρ. 11). Η χειρουργική και οι καυτηριασμοί χρησιμοποιούνταν απ’ τους κλασικούς γιατρούς μόνο σε έσχατες περιπτώσεις.
    Η σύγχρονη Ιατρική έχει τελείως διαφορετικές θέσεις από εκείνες του Ιπποκράτη. Θεωρεί ότι κάθε ασθένεια είναι ξεχωριστή (αφού μεταδίδεται κυρίως μέσω των μικροβίων ή οφείλεται σε διαφόρων ειδών βλάβες) και δεν σχετίζεται με μία άλλη που είχε πλήξει τον οργανισμό παλαιότερα, ενώ τα τελευταία χρόνια κάποιοι ιατροί δέχονται ως αιτία και τους ψυχικούς παράγοντες. Γράφει ο Ιπποκράτης για την πορεία της ασθένειας μέσα στο σώμα: «Σε περιπτώσεις ψυχασθένειας μανιακής μορφής η εμφάνιση δυσεντερίας ή ύδρωπος είναι καλό.» («Αφορισμός» 5.) «Σ’ εκείνον που πάσχει από στηθάγχη, αν παρουσιαστεί οίδημα και ερύθημα στο στήθος, είναι καλό σημάδι, διότι μας δείχνει ότι το νόσημα φεύγει προς τα έξω.» («Αφορισμός» 49.) «Στους ψυχοπαθείς, αν εμφανιστούν κιρσοί η αιμορροΐδες, αυτό δείχνει ότι η μανία θα γιατρευθεί.» («Αφορισμός» 21.)

Τα διάφορα συμπτώματα, που τα ονομάζουμε αρρώστια, απο-τελούν την προσπάθεια που κάνει ο οργανισμός μας, για να ισορ-ροπήσει την ανώ-μαλη κατάσταση που δημιουργήθηκε, προκειμένου να επα-ναφέρει την ομαλή λειτουργία του.  
    Εδώ βλέπουμε το «ενιαίο των νόσων» ως μία διαταραχή, που μπορεί να ξεκινήσει από μία απλή ακμή, να εξελιχθεί σταδιακά σε κιρσούς κι αιμορροΐδες και να καταλήξει τελικώς σε ψυχοπάθεια. Ο νόμος της κατεύθυνσης των συμπτωμάτων από πάνω προς τα κάτω και από μέσα προς τα έξω ως πορεία προς την ίαση και το αντίθετο ως επιδείνωση της ασθένειας, αποτελούν και τους δύο απ’ τους πέντε βασικούς θεμελιακούς νόμους της σύγχρονης Ομοιοπαθητικής. Επομένως τα διάφορα συμπτώματα, που τα ονομάζουμε αρρώστια, είναι τ’ αποτελέσματα της ανισορροπίας των τεσσάρων χυμών του σώματος και αποτελούν την προσπάθεια που κάνει ο οργανισμός, για να ισορροπήσει την ανώμαλη κατάσταση που δημιουργήθηκε, προκειμένου να επαναφέρει την ομαλή λειτουργία του.
     Κατά τον Ιπποκράτη οι ιδιοσυγκρασίες των ανθρώπων διαφέρουν κάθετα μεταξύ τους δημιουργώντας μία τεράστια πολυπλοκότητα. Τα νοσήματα (ακόμη και οι επιδημίες) εμφανίζονται με διαφορετικά συμπτώματα ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου, επομένως και η θεραπεία πρέπει να διαφοροποιείται ανάλογα με την περίπτωση. Ας δούμε πόσους διαφορετικούς παράγοντες πρέπει ο ιατρός να λαμβάνει υπ’ όψη του, για να κάνει την σωστή διάγνωση και θεραπεία μέσα από δύο έργα του Ιπποκράτη: «Στις ασθένειες μαθαίνουμε να εξάγουμε τα σημεία διάγνωσης απ’ την εξέταση των εξής παραγόντων: της ανθρώπινης φύσης γενικά και της κράσης του καθενός ειδικότερα, της φύσης της ασθένειας, των ιατρικών συνταγών, του ιατρού που συνέστησε την αγωγή, της γενικής κατάστασης της ατμόσφαιρας και των ιδιαίτερων συνθηκών του ουρανού, της κάθε περιοχής, της εποχής, των συνηθειών της διατροφής και του τρόπου ζωής του, της ηλικίας, των λόγων του και των παραλλαγών που παρουσιάζουν, της σιωπής, των σκέψεων που απασχολούν τον άρρωστο, του ύπνου, της αϋπνίας, των ονείρων, του χαρακτήρα, των κινήσεων των χεριών, των κνησμών, των δακρύων, της φύσης των κρίσεών του, των κενώσεων, των ούρων, των φλεγμάτων, των εμετών, των εναλλαγών που γίνονται ανάμεσα στις ασθένειες, των αποστημάτων, των εφιδρώσεων, των κρυολογημάτων, του ρίγους, του βήχα, των φταρνισμάτων, του λόξυγκα, της αναπνοής, των ρεψιμάτων, του τρόπου αποβολής αερίων (σιωπηλός η θορυβώδης), των αιμορραγιών και των αιμορροΐδων.» («Επιδημιών Α΄» I, παρ. 10.)
     «Πρέπει να εξετάζουμε: την αναλογία των ασκήσεων σε σχέση με την ποσότητα των τροφών, τις εποχές του έτους και τις αλλαγές των ανέμων, την θέση των τόπων που ζει ο άρρωστος, την ανατολή, την δύση και τις κινήσεις των άστρων, για να ξέρουμε να παίρνουμε προφύλαξη στις αλλαγές και στις υπερβολές των τροφών, των ποτών, των ανέμων και όλου του κόσμου.» («Περί Διαίτης» II, παρ. 3.)
Επίσης η νηστειοθεραπεία και η φρουτοθεραπεία χρησιμοποιούνταν αναλόγως της βαρύτητας της κάθε περίπτωσης. «Ο άρρωστος πρέπει να περιορίζει την ποσότητα της τροφής του, ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι απαραίτητη και η απόλυτη αποχή απ’ το φαγητό.» («Περί Διαίτης Οξέων», παρ. 11.)
    Για τον Ιπποκράτη η υγεία του ανθρώπου είναι η έκφραση μιας φυσικής αρμονίας, ενώ η αρρώστια φανερώνει με μία εσωτερική δυσαρμονία κάποια διαφωνία ανάμεσα στον άνθρωπο και την Φύση. Για την ελληνική κλασική ιατρική σκέψη «θεραπεύω» σήμαινε «εναρμονίζω».  

Η αναβίωση της Φυσιοθεραπευτικής

  Η φυσιοθεραπευτική αναβίωσε δειλά δειλά στην Ευρώπη την εποχή της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού, όταν δημοσιεύτηκαν τα παραγκωνισμένα έργα του Ιπποκράτη και των άλλων γιατρών και φιλοσόφων της κλασικής Ελλάδας. Η πρόοδός της ξεκίνησε ουσιαστικά κατά τις αρχές του 20ου αιώνα με τις ονομασίες Νεοϊπποκρατική Ιατρική, Φυσική Υγιεινή η Φυσιοθεραπευτική και σταμάτησε με την λήξη του Β΄  Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε ανέλαβαν την πορεία της παγκόσμιας Ιατρικής οι φαρμακοβιομηχανίες. (Βλ.: "Φαρμακοβιομηχανίες: Η παγκόσμια απειλή.")
     Στην νεώτερη Ελλάδα η αναβίωση της Φυσιοθεραπευτικής έγινε κατά την δεκαετία του 1930-1940 από δύο σπουδαίους Έλληνες φυσιοθεραπευτές, την Άννα Κατσίγρα και τον Ηλία Πέτρου. Το 1935 ο Ηλίας Πέτρου στο έργο του «Φυσική Υγιεινή», σελ. 14, αναφέρει για τις ασθένειες: «Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει πραγματικά τι είναι υγεία, ούτε την ελαχίστη αντίληψη έχει για την αρρώστια. Και επειδή δεν ξέρει τι σημαίνει υγεία, δεν ξέρει επίσης τους όρους και τις συνθήκες, που απαιτούνται για την ανάκτηση και τη διατήρησή της. Όταν ο άνθρωπος αρρωσταίνει, αντί ν’ απομακρύνει τις αιτίες και ν’ αλλάξει τις συνθήκες που προηγούνται της αρρώστιας, προσπαθεί να “θεραπεύσει” τα συμπτώματα, διότι νομίζει πως έτσι θ’ ανακτήσει τη χαμένη υγεία του, καταφεύγοντας σε φάρμακα, ναρκωτικά μέσα, ερεθιστικές και διεγερτικές ενέργειες, βοτανικές συσκευασίες, ηλεκτρικές και μηχανικές θεραπείες, φθάνοντας στις πνευματικές και θεουργικές παρακλήσεις, ως και στις μαγείες και μαγγανείες ακόμη (…). Όταν ο άνθρωπος παραβιάσει το φυσικό νόμο, που διέπει την ζωή του, η συνέπεια της παραβίασης εκδηλώνεται στον παραβάτη, η υγεία κλονίζεται και τα συμπτώματα του εκφυλισμού αρχίζουν να εκδηλώνονται στο σώμα.»

     Ο Αμερικανός φυσιοθεραπευτής Ντόναλτ Λόου στο έργο του «Είμαστε όπως Τρώμε», 2001, σελ. 12-13, αναφέρει: «Δεν υπάρχει παρά μόνον ένα αίτιο της αρρώστιας, η τοξαιμία, που σημαίνει δηλητηρίαση του αίματος από τοξίνες, που δημιουργείται από λανθασμένη διατροφή και κακή αποβολή των αχρήστων απ’ το σώμα (…). Καταστάσεις απ’ αυτές που θεωρούμε ως αρρώστιες δεν είναι παρά μόνον συμπτώματα που παράγονται απ’ το σώμα, για να μας προειδοποιήσουν, ότι προσπαθεί να εξουδετερώσει κάποια τοξική κατάσταση (…) Η παρουσία του πόνου είναι ένας οδηγός, όχι μόνον ως προς το που κάτι δεν πάει καλά, αλλά και ως προς τι δεν πάει καλά. Η τόσο διαδεδομένη χρήση των παυσίπονων φαρμάκων, που συγκαλύπτουν τον πόνο, τείνει να σβήσει απ’ τον νου μας την ανάγκη ν’ ασχοληθούμε με τα αίτια που προκαλούν τον πόνο. Αν τα σύγχρονα φάρμακα ήταν τόσο σπουδαία, δεν θα υπήρχε το σοβαρό πρόβλημα των ιατρογενών ασθενειών, που γίνεται όλο και πιο οξύ και έχει δημιουργήσει την ανάγκη σύστασης ιδιαίτερου κλάδου Ιατρικής, που ονομάζεται Ιατρογενής Ιατρική.» (Πρόκειται για μία σύγχρονη θεραπευτική μέθοδο, που προσπαθεί να θεραπεύσει ασθένειες που προέκυψαν απ’ τις παρενέργειες των συγχρόνων χημικών φαρμάκων.)

     Η Φυσιοθεραπευτική εξελίχθηκε στην Ευρώπη και κυρίως στην Αμερική με την ονομασία Φυσική Υγιεινή η Naturopathy και περιέχει αρκετά στοιχεία της Ιπποκρατικής ιατρικής τέχνης.
 Βασίλειος Μαυρομμάτης
Πηγη. ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ.www.freeinquiry.gr